Kofferdekkruiser met bakdek uit 1934 - varend monument 159

Op een gegeven moment weet je het: we kopen een boot…. dat komt natuurlijk niet zomaar. Opa had een (stoom)sleper, tot je 16e aan het water gewoond (Rotterdamse havens), en dan kom je uiteindelijk ook nog eens aan jachthaven te wonen eigenlijk is er altijd al een band met het water geweest.

Als eerste dachten we aan een sloep (ja ook wij kijken naar Yacht Vision). Nadat we bij een aantal werven zijn wezen kijken en wat proefvaarten hebben gemaakt, werd het ons duidelijk dat we toch liever iets hadden, dat je wat minder vaak tegenkomt op het water.

Via internet zijn we op de web-site van “de Oude Glorie” beland, en toen wisten we het. Wij willen ook zo’n klassieker….
 

september 2006 – museumhaven Rotterdam

Onder de scheepsbel (vraag & aanbod) vonden we de Carpe Diem.
Contact opgenomen met de aanbieder, en in november 2004 vond de 1e kennismaking met het schip plaats. De Carpe Diem stond op vaten onder een winterkleed, maar dat wat we van foto’s en bij het licht van een zaklamp konden zien, sprak ons enorm aan.

We spraken af om in het voorjaar terug te komen. Ook deze 2e kennismaking beviel goed. De ruime overdekte kuip sloot aan op onze wens om “open” te varen. Maar een boot kopen op de kant (zeker je eerste boot) zonder de motor te hebben gehoord en zonder er mee te hebben gevaren, was toch een brug te ver.

Dus werd afgesproken dat de Carpe Diem in april in het water zou liggen, zodat we een proefvaart konden maken.
 

mei 2005 –teak schrappen

Na de proefvaart waren we er snel uit. Natuurlijk waren we niet blind, het teak zag er niet uit, een deel van de romp stond in de grondverf en het was niet duidelijk wat er onder de dikke teerlaag zat. Maar ja we hebben ervaring met klussen en liefde vertroebelt toch de blik enigszins …..

Op 14 mei was het zover, we hebben we de Carpe Diem van Drimmelen naar IJsselmonde gevaren.
Bij gebrek aan ervaring hadden we de hulp ingeroepen van een ervaren kapitein. Deze keek wel iets kritischer en maakte ons er, tussen een aantal praktische vaarlessen door, van bewust dat we wat betreft het opknappen toch wel een flinke uitdaging aangingen…. Natuurlijk had hij gelijk.

Hoewel we in de zomer van 2005 wel een aantal daagjes zijn wezen varen is er vooral tijd gestoken in het blank maken en in de Coelan zetten van de teak opbouw, de handgrepen, de mast de koekkoek, het schuren en gronden van het salon- en kuipdak etc etc (dit alles natuurlijk vooral in de avonduren en weekenden – want dit doen we gewoon naast een fulltime baan).
 

oktober 2005 – uit het water

In oktober werd de Carpe Diem op de kant gezet (winterstalling), zodat we konden starten met de romp.

Met de hoge drukspuit spoten we er flinke stukken teer af en dan zie je diepe putten en steek je gewoon door de huid … Het besluit is dan snel genomen om alle teer te verwijderen zodat het onderwaterschip in zijn geheel kan worden geïnspecteerd.

Op dat moment beseften we niet wat voor enorme klus dat was (wat een troep is die teer, zeker als het in je ogen zit). Met haakse slijper met staalborstel en een ‘roestegel’ zijn we een aantal dagen (verspreid over meerdere weken) in de weer geweest, waarna we de “schade” konden opnemen.

Op zich viel het toch mee (we zijn nu eenmaal optimisten). De gaatjes waren van binnenuit ontstaan en terug te voeren naar oude lekkages. Verder waren er 2 slechte plekke (galvanische corrosie).  

Omdat lassen (en slijpen) alleen is toegestaan op de lasplaats, konden we dit pas in het voorjaar repareren.

Wel konden we alvast het niet aangetaste deel van het onderwaterschip in de Jotun zetten en alle roestplekken (vooral gangboorden en dekken) blank maken en plamuren. Nu bleek het voordeel van een watersport-vereniging.
Men staat je niet alleen bij met raad… maar ook met daad. Fred, Jan, maar ook Alex, Joke, Danny, Chantal en Ton zonder jullie hulp had ik nooit gered!
Ook keken er naarmate het werk vorderde, steeds meer mensen door de uitdagingen heen. Men kreeg oog voor de mooie lijn en de mogelijkheden van het schip (zeker toen de romp strak in de lak stond).

In mei konden we naar de lasplaats. Voor het gemak werd de boot iets hoger gezet, en dan zijn na twee dagen lassen alle gaatjes dicht, 2 platen ingezet en de afvoer van de gootsteen verzet.

Nu konden de laatste lagen Jotun erop (coating en anti-fouling).

Ook werden de laatste delen van de ramp afgelakt en werden een aantal noodzakelijke technische aanpassingen gedaan (het inbouwen van een 100 liter waterzak, gasbun en gaskookplaat) zodat we in de zomer konden varen. De nieuwe kussens werden geleverd en nieuwe gordijntjes gemaakt.  

Jammer dat het nieuwe tentzeil pas begin augustus kon worden geleverd (ondanks bestelling in oktober 2005), maar ja geduld is een schone zaak. Op 20 mei lag de Carpe Diem weer in het water .
 

20 mei 2006 – hij drijft weer!

Na gedane arbeid is het dan tijd om te gaan genieten. Met Hemelvaart was onze “vuurdoop” een lang (nat) weekend naar Oudewater.
Het beviel prima en smaakte naar meer. Ondanks een gebrek aan vrije dagen hebben we kunnen genieten van de mooie zomer en meer praktijk ervaring opgedaan met varen.

In juni hebben we met de Oude Glorie deelgenomen aan de Goudse Havendagen, in juli en augustus hebben we de Hollandse IJssel, Biesbosch en Lek verkend en in september waren we(met de Oude Glorie) aanwezig op het Havenfestival in Rotterdam).

Voor het komende winterseizoen hebben we al weer een aantal klussen ingepland: elektrische installatie vernieuwen; grotere water- en dieseltanks inbouwen; een wegklapbare slaapvoorziening in de kuip realiseren (een veldbedje is ook niet alles); de scheepshuid aan de binnenzijde conserveren; kuipvloer vernieuwen (voor het laswerk hebben we een aantal gaten moeten zagen) roerkoning (lekkage) en roer repareren (forse speling op “lager” in de hak); interieur schuren en lakken.

Ook gaan we verder met het achterhalen van de historie van het schip. We hebben al wat uurtjes op internet en in oude bladen gezocht, maar er blijft toch nog een flinke periode (eind jaren dertig tot eind jaren 80), waarvan we de details willen invullen.
 

kastjes met geslepen glas & glas in lood

kastjes met geslepen glas & glas in lood

Technische gegevens:

bouwjaar: 1934
werf: Tans & Zonen Rotterdam
afmetingen (lxbxd): 9 x 2,65 x 0,75 m
waterverplaatsing: ca 6,5 ton
romp: staal, geklonken
opbouw: teak
motor: Vetus Mitsubishi Diesel 33 pk (bouwjaar 1996)
interieur: authentiek.

Aan de achterkant van de kuip zitten 3 bakkisten, die naast opslag ook als zit-plaats dienst doen De motor zit midscheeps in een verhoogde motorkist, die fungeert als opstap naar de deur naar de salon. Het stuurwiel zit aan stuurboord. Via een trapje naar beneden kom je in de kombuis met granieten aanrecht aan bakboord.

Aan stuurboord is een kasje waar we een kookplaat hebben ingebouwd. De kombuis is door een deur gescheiden van de salon. De salon heeft aan weerszijden banken. Aan bakboord zit een smalle legkast, daardoor deze bank iets korter is.
In de boeg zit het onderwatertoilet, dat middels een “kastenwand” met vouwdeurtje is afgescheiden van de salon. De bovenkastjes zijn voorzien van glas-in-lood en de halfronde deurtjes hebben geslepen ruitjes.

foto’s kuip

Historie:
Periode Eigenaar Thuishaven
1934 - ???? J. Zandee Voorburg
???? – 1988 Wie helpt dit gat in te vullen ?  Email: r@kop1.demon.nl
1988 – 1994 G. Som de Cerff s’Graveland
1994 – 2000 R. Obino Nigtevegt
2000 – 2005 J. de ‘Hond Drimmelen
2005 – heden R. Kop IJsselmonde