December 1998 stond er een artikel in de Leeuwarder Courant over
een bakdekkruiser in Gorredijk die half gezonken was. We zijn wezen
kijken en het bleek dat het ging om de ‘Maria’. Toen we daar aankwamen had de
brandweer de boot inmiddels leeg gepompt en een kraan heeft hem op de kant
gehesen. Ik was er direct weg van, maar liefst 14 meter lang en 2.75 meter breed,
maar wat een werk, zoveel achterstallig onderhoud.
Mijn schoonvader Boele v/d Werff sprak met de eigenaar en vroeg of
hij hem wilde verkopen. “Nee dat ben ik niet van plan”, was het antwoord. We gaven
ons telefoonnummer en hij belde een week later terug met de vraag “staan jullie nog
voor dat bod wat jullie vorige week hebben gedaan?”. “Natuurlijk” gaven
wij als antwoord en zo kochten we de boot voor de oud ijzerprijs. Daarna transport
geregeld om de boot van Gorredijk naar Warga te krijgen. Het uitmesten kon
beginnen.
Na een jaar was de boot opgedroogd en zijn we begonnen om de
betimmering, allemaal teakhout, eruit te halen. Alles was nog in goede staat, op
een enkele plank na. De gehele betimmering ligt nu bij mij thuis in de werkplaats. Zo
nu en dan maak ik weer wat schoon, de oude lak wordt er helemaal afgehaald, het
ziet er dan weer als nieuw uit.
De Leeuwarder Courant is langs geweest voor een babbeltje en hebben
foto’s gemaakt. Inmiddels ben ik als kandidaatlid aangenomen bij de Oude
Glorie. De renovatie van de ‘Maria‘ gebeurt in Warga bij jachtwerf van der
Werff.
Mijn zwager Pieter Postma,
inmiddels eigenaar van de werf, is vorig jaar begonnen met het
ijzerwerk. De onderkant van de boot was op plekken zeer slecht, dus
nieuwe hoeken er in. Mijn schoonvader Boele heeft er nieuwe
stootranden omheen gemaakt en ook de gangboorden zijn vernieuwd. We
hebben via een uitzendbureau nog twee weken een lasser ingehuurd. De
boot is weer dicht van onderen.
De volgende stappen zijn de binnenkant in de menie zetten en een
nieuwe motor plaatsen. We hebben een orginele scheepsmotor gekocht
in Sneek. Een Leyland Thornycroft 68 pk, prachtige motor. Ik hoop
dat ik in de kerstvakantie een begin kan maken met de
timmerwerkzaamheden. Regelwerk aanbrengen tegen de spanten.
We weten inmiddels dat de boot is
gebouwd in 1929 op de werf N. Th. van der Meer in OudeWetering.
Als iemand iets van de geschiedenis van de ‘Maria’ weet, willen we
dat graag horen. Wij hebben alles geprobeerd maar we
stranden helaas, we hadden een nummer en dachten een kadasternummer,
maar het is een ijkmerk of brandmerk.
Het nummer
is R-9623N, misschien kan iemand er wat mee.
Email de
Webmaster
Inmiddels zijn we een half
jaar verder en wordt er nog steeds hard aan de
Maria gewerkt. De werkzaamheden die er vanaf december
2003 zijn gebeurd:
Het ijzerwerk was klaar, dus kon er geschilderd worden, er zijn er
heel wat lagen verf opgekomen. Binnen en buitenkant zijn twee keer
in de menie gezet, schoonvader Boele en zwager Pieter konden hier
veel tijd in kwijt, vooral aan de binnenkant met al die spanten.
Toch is het goed gegaan.
Na het drogen van de menie werd de buitenkant twee keer in de
grondverf gezet, waarna de plamuur in vele lagen kon worden
aangebracht en strak kon worden gemaakt. Het was eigenlijk meer werk
voor een stukadoor. Daarna is het schip nog tweemaal in de primer
gezet. Het onderwaterschip is zeven maal in de primer gezet en
daarna twee maal in de teer. De binnenkant is tweemaal in de
hoogglans gezet, alleen de buitenkant moet nu nog tweemaal in de
hoogglans.
Zwager Pieter heeft tussendoor zich nog bezig gehouden met
laswerkzaamheden, een gasbun moest gemaakt en geplaatst worden en de
railing voorop de boot ging er weer op, dus volop actie. De motor is
inmiddels geplaatst, een Thorny Crafft van 68pk zal het schip
over de Friese meren doen varen.
Ook drie roestvast stalen tanken,
van 250 liter elk en gemaakt door een kameraad van me, konden worden
geplaatst. De buitenste twee zijn voor drinkwater en zijn met elkaar
verbonden, de middelste is voor diesel. Pieter heeft de stelling
gemaakt voor de vloer van het stuurhuis en de opstelling van het
bedieningspaneel, schoonvader Boele heeft de hydrolische besturing
aangelegd.
De boot wordt nu naar de werkplaats naast mijn huis gebracht om
verder af te timmeren, te schilderen en verder vaarklaar gemaakt te
worden. Voorlopig is er nog genoeg werk te doen aan de Maria.
Jouke Spoelstra
Zomer 2004 was het zover,
eind juni werd de Maria vanuit Warga naar Opeinde gevaren. Daar
aangekomen werd de Maria weer uit het water gehesen. Toen nog drie
kilometer over de weg en de Marie stond naast mijn werkplaats. De
overkapping hebben we dichtgemaakt, zodat we geen last hebben van
harde wind of regen.
De bouwvakvakantie brak aan en we hadden vier weken vrij, wat kon er
toen veel gedaan worden. Ik begon met de stuurhut. De beide
zijkanten kwamen er weer op, het paste weer zoals het hoort, alleen
zit nu het ijzerwerk met de opstaande kant op de binnenkant.
Voorheen zat dat aan de buitenkant, dus altijd kans op lekkage. Toen
de dakspanten, er werd eerst een 20cm brede hoedkraag op de
bestaande zijkanten getimmerd, waarna de spanten er één voor één los
in werden gelegd op een afstand van ± 40cm van elkaar. De spanten
liggen los om ze er makkelijk af te kunnen halen. Over de spanten
komt een tentdoek, wat er trouwens prachtig uitziet.
De tweede week even met het gezin op vakantie naar Ameland geweest.
Uitgerust ging ik de derde week in. De betimmering van de stuurhut
met z'n zeven deurtjes werd weer in originele staat gebracht. Hierna
begon ik met de slaapkoffer, voorheen was dit de plek van de
brandstoftank. Hier moest mijn fantasie aan het werk, want hier had
ik geen voorbeeld van. Van mijn broer had ik oude eiken vloerdelen
gekocht die, na wat bewerkingen, mooie planken opleverden. De
zijkanten en de vloer werden ermee betimmerd, een tweepersoons bed
met daaronder drie laden en een granieten wastafel maakten alles
compleet.
De dagen waren lang, maar als je met zoiets bezig bent, slaat
moeheid om in energie en dat hadden we nodig, want we waren er nog
lang niet. Nieuwe kozijnen aan de zijkanten, het glas werd in de kit
gedrukt en het geheel afgewerkt met glaslatjes. Toen de vloer in de
stuurhut. Van watervast plaatmateriaal heb ik een vloer gemaakt, met
natuurlijk de nodige luiken erin. De buitenkant van de stuurhut werd
in de lak gezet met het oog op de komende vochtige
weersomstandigheden.
De bouwvakvakantie naderde zijn einde en het werd afkicken, want nu
bleven alleen de avonduren over. Gelukkig waren de avonden nog lang,
zodat ik er nog een mooie slinger aan kon geven. Ik begon aan het
voorste deel van het schip. Elektrabuizen aangelegd, hout regelwerk
op de spanten gemonteerd, na het plaatsen van isolatiemateriaal
tussen de spanten, en de houten vloer erin.
De kerstvakantie kwam in zicht en ik kocht alvast teakplaatmateriaal
in. Voor het plafond werd het een witte plaat met sinaasappelmotief.
In de kerstvakantie kon weer veel werk verzet worden; de beplating
van het plafond en de zijkanten konden worden aangebracht en
eindelijk konden de details worden ingetimmerd. Ik begon met de
hoekkast en daar tegenover het toilet. Dit was de enige wijziging
aan het interieur. Toen verder met de dinette met daar tegenover een
langsbank. Het werd toen weer een knus geheel en met die gedachte
ging ik bijna elke avond een paar uurtjes aan het timmeren, want de
kerstvakantie was ook al weer om.
Scheidingswanden werden weer op de plaats getimmerd, toen kwamen de
stapelbedden aan de beurt en wat veel tijd gekost heeft was de
aftimmering rondom de kozijnen, maar dat is nu verleden tijd. De
keuken kan nu worden ingetimmerd, ook dit kost veel tijd, want alles
is rond voorin. Ondanks alles wordt het een mooie keuken met als
hoogtepunt een echt oud granieten aanrechtblad. Hier kon ik vrij
geschikt aan komen. Ik heb het nog even laten polijsten. Inmiddels
is ook de stoffeerder geweest voor het maken van de bankkussens, ook
hebben we de keuze
gemaakt wat er op de vloer komt, dat wordt marmoleum in houtmotief.
Verder is de opstelling gemaakt voor de wc-pot, de pot kan
binnenkort geplaatst worden.
Zo dit was het zo'n beetje wat de restauratie tot nu toe betreft,
volgende keer het
slot van de restauratie van de Maria.
It skip is fjirttjin meter lang en dat is bysûnder, de measte
dekkruserkes binne in
meter as acht, njoggen. Hy is yn 1929 boud op de werf fan N.Th. van
der Meer en
Zonen yn Oude Wetering. Yn dy tiid wie dit in hiel djoer skip,
hielendal betimmere
mei teakhout, echt in boat foar minsken mei jild.