De aankoop van de boot
geschiede in 1996 ik kwam in contact met de
eigenaar doordat ik de oude eigenaresse van de Rowan
tegen kwam(mijn oude scheepje (bovenste
boot) zei vertelde dat er nog
zo`n soort boot lag in Aalsmeer.Ik ben daar uiteindelijk gaan kijken
maar de boot was al de haven uitgesleept omdat men bang was dat hij zou
zinken en of het dak er af zou waaien.
De boot lag nu aan een stuk land achter de jachthaven en de eigenaar was
er al in geen 3 jaar bij geweest.
Wat ik aantrof was een (boot) wrak(onderste
boot) er was echt niks goeds aan te bekennen alles was verrot
de motor stond gedeeltelijk onder water het houtwerk was verrot ,het dak
werd nog vastgehouden door een parasolvoet volgegoten met beton ,er lag
zoveel rommel in dat je niet eens de kajuit in kon lopen.Voor mij was de
conclusie snel gemaakt dit was geen boot om te restaureren.
Ik kwam er later door een vriend achter dat de motor
die er in zat wel speciaal was,ik terug naar de eigenaar, met de
mededeling dat ik de boot wel wilde kopen, maar dat we wel de motor aan
de gang wilde hebben anders niet (deze wilde ik in mijn andere boot de
Rowan bouwen).De motor kregen we aan de praat na ongeveer 7 jaar stil te
hebben gelegen en de koop werd gesloten voor de som van Fl 1000,-die de
man aan liggeld zou moeten betalen .Ik heb de boot naar onze haven
gevaren in Warmond en wilde eigelijk de opbouw eraf slijpen en de
onderbak verkopen indien deze nog goed was en de motor ombouwen.
Totdat de boot de
kant opging
De boot werd schoongespoten
van onderen toen kwam er zo`n mooi model onderkant vandaan dat ik ging
twijfelen.Ik ben een rondje boot gelopen met een hamer en sloeg er maar
7 gaten in de bodem ,dat viel dus wel mee.
Ik naar huis en tekeningen gemaakt van hoe die eruit
gezien zou moeten hebben naar mijn bevindingen van wat er nog origineel
was of niet.Ik ben naar het scheepvaartmuseum gegaan waar ik heel wat
uurtjes heb gezeten om zo`n realistisch mogelijk beeld te krijgen wat er
nodig is om hem weer origineel te krijgen.(ik had een varend monument en
wilde er van deze ook een maken ).
Dan maar weer aan een
restauratie beginnen, terwijl ik altijd had gezegd dat doe ik nooit meer
na de restauratie van de Rowan.
De boot werd helemaal gestript,zover dat ik eigelijk
niks meer over hield behalve een bak met allemaal roest en gaten en
verrotte stukken staal.Ik kon niet lassen maar dat leerde ik snel,want
als je klaar bent en het valt weer uit elkaar dan weet je vanzelf dat je
iets niet goed heb gedaan.Na veel las en slijpwerk ben ik samen met mijn
broertje begonnen aan het kaalhalen en blank maken van het staal en de
onderkant.Toen
een nieuw dak er op lassen en dat met dakbedekking bekleden en weer met
hout erover heen zodat het ertussen
nooit meer zou rotten. Na ongeveer een 3,5 jaar op de kant te hebben
gelegen en veel werk had ik een kaal casco wat in de epoxy grondverf
stond. De boot moest verplaats worden van Warmond, waar die buiten lag op
een camping terrein, naar een jachtwerf in Oegstgeest waar die voor een
jaar naar binnen ging.
De boot lag binnen en toen kon
die in de epoxy gezet worden.de eerste laag met een egale crème kleur
dat was echt prachtig.De ramen van de voorkajuit moesten opnieuw gemaakt
worden ,waarbij ik wel hulp heb gehad voor het maken van de
profielen.daar zat echt heel veel werk in en ik zag er ook echt heel erg
tegenop maar toen deze erin zaten was het ook een prachtig gezicht echt
zoals het zou hebben gezeten.De opbouw van de stuurhut was echt heel
slecht de achterkant was niet origineel dus moest deze eraf en wat ik
over had heb ik geheel uit elkaar gehaald en van de onderkant 4 cm
afgehaald zodat ik het grootste gedeelte van het rotte hout kwijt was.Ik
heb alles geschaafd en weer opnieuw verlijmd en nieuwe stukjes ingezet
waar nodig was
Ik wilde de originele stuurhut er weer op terug
zetten..Uiteindelijk de puntjes op de I.Er kwamen ramen in met facet
geslepen glas, alle ramen voor en achterkajuit en zelfs de koekkoek.De
kussen werden opgemeten en dat moeste dan ook maar leren kussens
worden,wit met gekapuchineerde knopen.De boot is voorzien van vele
gemakken aan boord, deze zijn allemaal weggewerkt zodat er niets aan de originaliteit
af te zien is.Het aftimmeren van de binnenkant is grotendeels gedaan met
de originele en nagemaakte teak en grenen latjes.Ook de originele
kastjes zijn er in terug gebracht en het granieten aanrecht aan twee
kanten is behouden gebleven met daarboven het glas in lood raampje voor
de doorkijk naar de binnenkajuit.De aftimmering van de achterkajuit en
de binnenkajuit moet nog afgewerkt worden en daar zal ik ook nog wel een
tijdje zoet mee zijn .
De conclusie van het verhaal is:
Dat er een mooi schip ligt
wat eigelijk door iedereen als verloren werd beschouwd en dat deze door
veel inzet en doorzettings vermogen behouden is.Al met al ging de boot
na 5 jaar weer de vaart in zoals de boot er in 1934 moet hebben uit
gezien.
Hierbij heb ik veel steun van mijn vrouw en kinderen gehad ,als ik het
niet meer zag zitten dan beurde zij mij weer op om door te gaan en ook
de hulp van mijn broertje die ook veel mee heeft geholpen is fantastisch
geweest.Ook de aanmoediging van de oude glorie leden is fantastisch
geweest ,waardoor eigelijk de liefde voor oude schepen is ontstaan.
