Restautatieverslagen

De ‘Si-Ja’ wordt gerenoveerd

Wat er vooraf ging:

De ‘Si-Ja’ is een bakdekkruiser uit 1932, nog steeds in het trotse bezit van dezelfde familie. Na 70 jaar was ze wel erg aan renovatie toe. Er werd besloten dat te laten doen door de werf waar ze ook gebouwd is, Jachtwerf van der Werff te Warga. Restaurateur Boele van der Werff, zoon van de oorspronkelijke bouwer, en zijn schoonzoon Pieter.

We hebben veel met elkaar overlegd wat er aan de boot moest gebeuren. Duidelijk was dat er bij een grondige aanpak heel veel slecht materiaal te voorschijn zou komen. We hebben begin oktober 2001 de knoop doorgehakt.
Opdracht: Maak de ‘Si-Ja’ klaar voor de volgende 70 jaar.

Dat hebben we geweten. Nog dezelfde week als het transport naar Warga, was de ‘Si-Ja’ gedemonteerd. Wat restte was een stalen body. Deze is na reparaties zoals het aanlassen van de ooit aanwezige rand rondom en het dek weer mooi bol gezet, helemaal gestraald en in diverse lagen verzorgende verf gezet.
De motor hebben we iets de kajuit in laten plaatsen, om een betere ligging in het water te bewerkstelligen. Op een van onze vele bezoekjes aan de werf lag ze er al snel weer prachtig bij, maar kaal.
Door vaak en intensief met elkaar te praten hebben we de opbouw samen met Boele en zijn schoonzoon Pieter tot het gewenste resultaat gebracht.
Een motorkruiser van ‘van der Werff’ uit ongeveer dezelfde periode als de ‘Si-Ja’ heeft op enkele punten als voorbeeld gediend. Zo zagen we hoe mooi en ruimtelijk het mahoniehouten latwerk tegen de binnenkant van het schip werkt, maar we konden ook zien wat we niet wilden. Voorop stond natuurlijk dat we de ‘Si-Ja’ weer authentiek wilden opbouwen.

Het zoeken naar het behoud van ruimte is in de opbouw van de ‘Si-Ja’ eigenlijk een hoofdthema geweest. Het is een kleine boot, waar je moet woekeren met de ruimte.
Dat is in de afgelopen 70 jaar door ieder die de boot in bezit had op eigen wijze gedaan. Zo liet Oma in het 1e of 2e jaar een dak achterop bouwen om, ook bij slecht weer, binnen, staande haar lange haar te kunnen kammen.
Wat ooit als visbootje begon heeft meerdere inrichtingen gekend.
 

Als vakantieboot, met 4 slaapplaatsen voor een jong gezin, maar ook als toerboot voor twee mensen van middelbare leeftijd. Wij hebben gekozen voor een interieur met gevoel van veel ruimte. Twee losse stoelen en achterop een bankje. De motor is weggewerkt in een kist, waar omheen de vloer van de kajuit naar voren toe doorloopt.
Op de motorkist is een prachtige zitplaats ontstaan, waarbij je als een prins(es) door het geopende motorluik boven het voordek uitsteekt. Heerlijk. Om makkelijk door het middelste raam naar het voordek te komen, is er in het dak een schuifluik gebouwd. Als kleurstelling is gekozen voor een iets beige gebroken-witte scheeps-romp met een wit dek.

Op 4 mei 2002 was het zover. De dag waarop het schip te water is gelaten. Vele vrienden en bekenden van de ‘Si-Ja’ waren bij die gelegenheid aanwezig. Tante Jannie, de 'Ja' uit de naam ‘Si-Ja’, was bereid om het schip te herdopen. Daarna daalde de ‘Si-Ja’ vanuit de loods waar ze in 1932 gebouwd was op de originele bootlift af naar het water. Glimmend van trots en onder luid applaus.
De ‘Si-Ja’ is, zoals gezegd, altijd een boot geweest die werd ingericht zoals de tijd dat vroeg. Wij hebben die traditie voortgezet. Van buiten is ze nu weer origineler dan ze de laatste 68 jaar geweest is, van binnen ademt ze de rust en eenvoud van wat wij vandaag de dag zoeken. Een plek om heerlijk te vertoeven en waar we als familie de komende 70 jaar mee vooruit kunnen.

Onze ‘Si-Ja’, familieboot, nu op Loosdrecht. Wie weet zien we elkaar op het water.

Willeke Visser, JanChris Duijvendak en Jeroen.